Vrouw-en-werk

De dag die je wist dat zou komen is eindelijk daar. Ik ben er ook aan. Waarom?

Tsja, eigenlijk lastig om aan één ding toe te schrijven. Het gaat heel geleidelijk. In het begin dacht ik dat het aan anderen lag. Een volledig legitieme reactie op onuitstaanbaar gedrag van mijn puberkinderen of lieftallige echtgenoot. Stress door het overnemen van diensten van zieke collega’s. Gejaagdheid door overvolle poli’s en uitloop door een onrealistische planning. Misschien dat ik daardoor af en toe uit mijn slof schoot, of de slaap niet kon vatten. Allemaal heel begrijpelijk, dacht ik.

Totdat ik ook zonder goede reden niet kon inslapen, steeds langer spierpijn hield na het sporten en op ging zien tegen een dienstblok. En dan het allerergste voor een seksuoloog: seks interesseert me nauwelijks meer.

Ook met leefstijl (drie keer per week sporten, nauwelijks alcohol, geen koffie meer na twaalven, gezond eten en supplementen slikken) kan ik dat niet weg-fitnessen. Dus dan toch maar aan de hormonen. Op zich mag het, ik heb dit jaar al menig vijftig-feestje op de planning staan, dus ik val in de leeftijdscategorie. Bovendien is het ongevaarlijk en zelfs beschermend voor de gezondheid van mijn botten en bloedvaten.

Eén op de drie vrouwen tussen de 40 en 60 jaar die uitvalt op het werk, valt uit door klachten van de overgang. Dat begint met psychische klachten (stress, angst, depressie, burn-out). Daar komen blessures of spierpijnen bij (zoals frozen shoulder) en daarna wordt de slaap ook minder, ook zonder de opvliegers of het nachtzweten. Omdat al deze klachten ook vaak door andere factoren worden veroorzaakt, wordt pas laat de link gelegd met de overgang. In deze leeftijd loopt een vrouw meer dan twee keer zo hoog risico om een psychiatrische diagnose opgeplakt te krijgen!

Vandaag begint de week van de overgang, met speciale aandacht voor uitval op het werk door overgangsklachten.

In mijn tak van werk, de zorg, is meer dan 80% van de werknemers vrouw en de gemiddelde leeftijd is 43 jaar, volgens CBS. Als ik directeur was van een zorginstelling, zou ik investeren in goede overgangszorg voor mijn werknemers, om uitval te voorkomen. Bedrijfsartsen hebben steeds meer aandacht voor overgangsklachten, maar voorkomen is beter dan genezen.

Eigenlijk schrijf ik deze column dus speciaal voor mijn ziekenhuisdirecteur, en alle andere directeuren van zorginstellingen. Of misschien wel voor alle mannen die leven of werken met vrouwen tussen de 40 en 60 jaar.

Wees lief voor de (werkende) vrouw. Realiseer je dat ze een omgekeerde puberteit doormaakt. Er verandert veel in haar hoofd en lijf. Hou rekening met haar. Geef haar meer invloed op haar werkzaamheden, wees begripvol en geef haar af en toe een schouderklopje (maar niet op de frozen shoulder).