Publicaties
Van de buitenkant lijkt het alsof ik een heel geëmancipeerde vrouw ben. Ik ben gepromoveerd, medisch specialist en heb daarnaast een eigen bedrijf als seksuoloog. Toch wist ik één ding zeker: ik wil moeder worden. Gelukkig ben ik ondanks mijn leeftijd gezegend met twee prachtige kinderen. Na de geboorte van mijn eerste kind ben ik minder gaan werken en ik heb langer over mijn opleiding gedaan hierdoor. Dat is de prijs die je betaalt voor het moederschap.
Vrouwen in dienst nemen is wat dat betreft een risico voor werknemers. Loon moeten doorbetalen bij ziekte is een enorme kostenpost voor een bedrijf, dus daar moet meestal een verzekering voor worden afgesloten. Helaas kost dit meer geld voor bedrijven met vooral vrouwen in dienst. Vrouwelijke werknemers verzuimen namelijk tot wel 45% meer dan mannen, volgens CBS.
Vanuit het perspectief van een verzekeraar is het best logisch dat de premie hoger is bij meer vrouwelijke werknemers, er zal immers vaker moeten worden uitgekeerd. De premie voor een autoverzekering is ook hoger voor jonge en oudere automobilisten omdat zij vaker brokken maken. Dit wordt niet gezien als leeftijdsdiscriminatie. Toch is Achmea door het college van de rechten van de mens om deze reden veroordeeld voor discriminatie. Een bijzondere uitspraak, maar waarom verzuimen vrouwen eigenlijk meer?
Volgens onderzoek van vakbond CNV verzuimt 12% van de vrouwen minimaal zes dagen per jaar door vrouwspecifieke klachten. Te denken valt aan menstruatieklachten, zwangerschap of overgangsklachten. Uit datzelfde onderzoek blijkt ook dat bedrijven weinig begrip hebben hiervoor. Werkzaamheden van zwangere vrouwen worden bijvoorbeeld in 80% van de gevallen niet aangepast. Maar verklaart dat echt 45% verschil in verzuim?
Wij vrouwen wilden heel graag geloven in het sprookje dat mannen en vrouwen gelijk zijn. We zijn in de laatste vijftig jaar meer buitenshuis gaan werken, maar mannen zijn lang niet altijd meer huishoudelijke- of zorgtaken op zich gaan nemen. Noodgedwongen zijn vrouwen hierdoor concessies gaan doen. Wel werken, maar dan parttime, want anders moet je kind te vaak naar de opvang. Bij ziekte wordt de moeder als eerste gebeld. Mamma voelt zich chronisch schuldig, want ze schiet thuis te kort en op het werk. Helaas is zij degene met de baarmoeder, dus dat betekent minimaal een jaar carrière achterstand per kind. Die baarmoeder zorgt buiten de zwangerschappen om ook nog eens voor ellende door maandelijks buikpijn en bloedverlies, en denk je dat je alles hebt gehad dan komt de overgang!
Laten we vrouwen wat meer gaan waarderen voor hun unieke talenten en hen beter faciliteren, thuis en op het werk. Zij houden de maatschappij draaiende. Vrouwen zijn geen mannen, en dat is precies hun kracht. We moeten accepteren dat mannen en vrouwen niet gelijk zijn, maar wel gelijkwaardig!
Column Introductieartikel
"Er heersen zulke taboes over seks, maar het is heel normaal."
Gynaecoloog-seksuoloog Esther Nijhuis van het Nij Smellinghe ziekenhuis in Drachten wordt de nieuwe zorgcolumniste van het Friesch Dagblad: ‘Er heersen zulke taboes, maar het is heel normaal’
Gynaecologe en seksuologe Esther Nijhuis (46) is de nieuwe columniste van het Friesch Dagblad. Haar doel: de vakgebieden verder op de Friese kaart brengen en daarmee taboes doorbreken. ,,Heel veel dingen zijn niks om je voor te schamen.”
Nijhuis werkt in het Nij Smellinghe ziekenhuis in Drachten en woont in Burgum met haar partner en twee kinderen van twaalf en tien jaar. Zelf is ze opgegroeid in Twente. Haar opleiding geneeskunde volgde ze aan de Rijksuniversiteit in Groningen en ze promoveerde op afwijkende uitstrijkjes die wijzen op het voorstadium van baarmoederhalskanker.
Nu houdt ze zich op haar poli voornamelijk bezig met fertiliteit. Ze werkt sinds 2014 in Nij Smellinghe als gynaecologe, waar ze destijds ook al een poli seksuologie oprichtte. Daarvoor heeft ze een aparte studie gedaan: ,,Ik vind het leuk om mezelf te ontwikkelen en uit te dagen.”
Ze is niet alleen druk op professioneel gebied – Nijhuis is ook actief bij de evangelische gemeente in Kollumerzwaag, waar ze onder andere jeugdwerk doet. En ze zingt daarnaast nog in een bandje. ,,De drummer en pianist zijn huisarts, de gitarist is fysiotherapeut en de bassist verkoopt medische apparatuur. Een artsenbandje dus.”
Geen verhalen voor kringverjaardagen
Als gynaecologe ziet ze vrouwen met allerlei soorten klachten: van overmatig bloedverlies tot afscheidingsproblemen en van incontinentie tot ivf-patiënten. Ook werkt ze van tijd tot tijd op de afdeling verloskunde. ,,Het is heel divers werk en vergt communicatievaardigheden, omdat je mensen in korte tijd op hun gemak moet stellen. Dat vind ik het leuke”, vertelt ze.
,,Er heersen zulke taboes. Over het algemeen komen vrouwen eerder te laat dan te vroeg. Je moet ook best over een drempel heen: het zijn klachten die je niet zo snel op verjaardagen vertelt.”
Omgekeerde puberteit
Zo schamen veel vrouwen zich voor problemen met de overgang. ,,Vrouwen tussen ongeveer 42 en 45 jaar komen in een soort omgekeerde puberteit. Veel vrouwen vallen uit op hun werk, want biologisch gezien takelen vrouwen na hun 52ste af. Maar er wordt nauwelijks over gesproken, het is een groot taboe”, zegt Nijhuis.
Ook op het gebied van vruchtbaarheidsproblemen heerst schaamte – terwijl toch 1 op de 6 paren te maken heeft met dit soort klachten, vertelt ze. ,,Als je bijvoorbeeld pas na je 32ste begint, dan ben je eigenlijk aan de late kant. Juist in de fase van je carrière zou je ook een gezin moeten starten. Dat zijn ook wel leuke, interessante dilemma’s: het werkt de ongelijkheid tussen man en vrouw in de hand, want als vrouw draag je het kind.”
Geen zorgen: heel veel vrouwen hebben vrouwenproblemen
Naast gynaecologie wil ze ook graag seksuologie verder promoten in Fryslân. Op dat gebied is al wel redelijk veel gaande, vertelt Nijhuis. Maar ook hier overheerst de stilte. ,,Zorgverzekeraars zien het niet echt als een probleem. Ik denk dat dat met taboes te maken heeft”, vertelt ze.
En daar zijn er veel van: ,,Bijvoorbeeld jonge meiden die pijn hebben bij het vrijen, denken vaak dat dat normaal is. Dat is eigenlijk al een probleem, dat ze daar geen hulp voor zoeken.” Daarbij is seks ook erg op mannen gericht, wat ook tot problemen voor vrouwen kan leiden. ,,Een grote onbekende is dat er verschillende vormen van seksueel verlangen bestaan.”
Nijhuis wil via haar werk – en columns – graag duidelijk maken dat heel veel vrouwen issues hebben en dat al die schaamte overboord kan. ,,Ik wil graag laten weten dat het heel normaal is en dat er hulp voor is.”
Kunst, vrouwelijkheid en schaamte
Begin dit jaar mocht ik met journaliste Anna Lillioja naar een voorstelling van Kinke Kooi in het Fries Museum. Deze Friese kunstenares, wiens werk pas later werd ontdekt, maakt zeer vrouwelijke, zinnelijke kunst. Haar kunst was aanleiding voor een mooi gesprek tussen mij en Anna over het vrouwelijke, seksualiteit en schaamte. Het artikel dat ze ervan schreef werd onlangs gepubliceerd in het online kunsttijdschrift mistermotley.nl
Geplande seks is de sleutel tot succes
